Genot met Franse chansons!

Op vrijdagnamiddag trok de derde graad naar de stadsschouwburg voor een recital van Franse chansons, gebracht door zanger Ludo Vandeau en 4 straffe muzikanten. Geen evidente uitdaging, want veel verder dan Stromae en Angèle reikt de kennis van het genre bij de meeste leerlingen niet.

Maar de enthousiaste vertolkingen van de uitvoerder, tussendoor gekruid met plagende opmerkingen en weetjes, werkten al gauw aanstekelijk en het duurde dan ook niet lang vooraleer de eerste flashlights meewiegden. Halfweg zat de sfeer er helemaal in, niet in het minst dankzij de uitmuntende muzikale arrangementen en de straffe begeleiding van cello, banjo, mandoline, accordeon, trekzak, (dobro)gitaar en drums, die het jonge publiek heel wat “wajo’s” ontlokten. Want zo’n live show in een statig theater met comfortabele fauteuils in rood velours is toch wel wat anders dan een videoclip op Youtube! Het orgelpunt van de namiddag kwam met “Non, rien n’a changé”, “Aux Champs-Elysées” en “Je veux” van Zaz, die luidkeels werden meegezongen. Na het derde (of was ‘t het vierde?) bisnummer namen de artiesten onder luid applaus afscheid. En hoewel het weekend lonkte, had het optreden voor veel leerlingen gerust nog wat langer mogen duren. Straf!